Maria Sapieżyna, piękna i odważna agentka alianckiego wywiadu. Jej szwagier Eustachy Sapieha, autor barwnie napisanych wspomnień, po wojnie został słynnym organizatorem safari w Kenii. Maria ze Światopełk-Czetwertyńskich Tarnowska, podczas wojny wiceprezes Polskiego Czerwonego Krzyża, pomagała m.in. więźniom Pawiak i mieszkańcom getta. W czasie Powstania Warszawskiego negocjowała z Niemcami wyjście ludności cywilnej z miasta. Zofia Tarnowska Moss w czasie wojny założyła w Kairze polski oddział Czerwonego Krzyża. Śliczna, dowcipna, pełna wdzięku, znała osobiście królową Faridę i króla Faruka. Jej dziadek Stanisław Kostka Tarnowski, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, był czołowym przedstawicielem konserwatystów krakowskich, zwanych stańczykami. Helena Romer-Ochenkowska, pisarka, publicystka, dziennikarka, ważna postać sceny kulturalnej w przedwojennym Wilnie. Michał Pius Römer, prawnik i polityk związany z niepodległą Litwą, pragnął pojednania polsko-litewskiego. Karolina z Kraińskich i Roman Żurowscy rozpoczęli w 1927 roku w swoim majątku w Leszczkowie produkcję wełnianych samodziałów. Ich wyroby podbiły nie tylko rynek krajowy. Zdobyli wiele nagród, w tym na wystawach w Paryżu, Nowym Jorku i na Targach Poznańskich. Kobiety zaradne, pełne poświęcenia, mężczyźni silni i odpowiedzialni.
UWAGI:
Bibliografia, netografia na stronach 348-354. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Zamykam oczy i widzę. babcię Dzieduszycką, jak oprowadza nas, braci Cieńskich, po muzeum dziadka Włodzimierza we Lwowie. Zamykam oczy i widzę. rodzinny dom w Pieniakach - ten, w którym się wychowałem, i ten, który zbudowałem dla swoich dzieci - moje gospodarstwo na Kresach. Zamykam oczy i widzę. mych towarzyszy broni - ułanów, szarżujących na linie bolszewickie w wojnie 1920 roku, i żołnierzy września 1939. Zamykam oczy i widzę. dziki buchtujące w pieniackim lesie, ptactwo na pobliskich stawach i dorodne rogacze, które potem zdobiły ściany dworu. Zamykam oczy i widzę. bo ten drogi mi świat odszedł już w przeszłość. "Zamykam oczy i widzę." to ozdobiony rodzinnymi fotografiami pamiętnik Stanisława Cieńskiego (1898-1993), w którym opowiada on o codzienności i niezwykłych wydarzeniach z życia kresowego ziemianina.
UWAGI:
Indeks: s.519-536
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni