Adam Brown - jeden z najlepszych żołnierzy Navy Seals, człowiek, który z miłości do żony i kraju dźwignął się z dna i stał się bohaterem. Upór i dzielność Adama Browna w zdobywaniu kolejnych coraz wyższych stopni profesji żołnierza sił specjalnych, zmaganie się z ograniczeniami wynikającymi z kolejnych kontuzji występuje obok cech znamionujących tylko bardzo dobrych żołnierzy - są nimi patriotyzm, chęć służby Ojczyźnie i wiara w Boga (...). Adam Brown w swojej służbie żołnierskiej kierował się zasadami, które w Polsce określamy zawołaniem Bóg - Honor - Ojczyzna. Zwłaszcza z tego powodu warto opowieść o żołnierzu Navy SEALs Brownie przybliżyć polskiemu czytelnikowi. [prof. Romuald Szeremietiew, były szef MON, który zasiadał we władzach Fundacji Byłych Żołnierzy Jednostek Specjalnych GROM.] Ryk silników i uderzenia łopat zagłuszają prawie wszystko oprócz myśli. Ziemia przesuwa się szybciej niż upływający czas. Odwracam głowę. Wszyscy siedzą, myślą i czekają, wymieniając przez intercom informacje. Obok siedzi kolega z innej jednostki. Znowu odwracam głowę i patrzę na ziemię, kolejne metry zbliżają nas do celu podróży. Skupiam się na tym, co zaraz się wydarzy. 3 minuty - co robić, gdy lub jeśli... 2 minuty - staję i rozglądam się, by widzieć, jak wygląda okolica w rzeczywistości. 1 minuta - liczy się tu i teraz lub zaraz. Nie istnieje nic oprócz chaosu, którego genialny oraz celowy ład i porządek widzimy i znajdujemy tylko my - postacie wybiegające ze śmigłowców Black Hawk. Ta książka to historia jednej z takich postaci. [były dowódca Zespołu Zadaniowego GROM w Iraku, współdziałający z Adamem Brownem]
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Brytyjczyk z polskimi korzeniami wyrusza w fascynującą podróż śladami swoich przodków, mieszkańców Kresów Wschodnich, którzy w 1939 roku zostali deportowani na Wschód. Tak rozpoczęła się ich tułaczka, która w dwa lata później, po ogłoszeniu amnestii dla polskich więźniów i zesłańców, okazała się tylko prologiem dalszej wędrówki: przez Iran, Indie Brytyjskie, aż do Wielkiej Brytanii. - z kresowych Dzikich Pól dotarli do hrabstwa Devon, gdzie mieli rozpocząć nowe życie. W XXI wieku młody potomek rodu Ryżewskich, urodzony już w nowej ojczyźnie, pieczołowicie rekonstruuje zawiłe dzieje rodziny. Z pożółkłych listów babci Nany, z zapomnianych dokumentów, z wyblakłych fotografii, ze wspomnień i bezpośrednich świadectw z tragicznych lat wojny składa w całość fragmentaryczne obrazy przeszłości - w ten sposób próbuje poznać kraj przodków (jego prawdziwe oblicze sprzed wojny i po niej), a także zrozumieć Polaków: jak wyglądało ich życie w wielokulturowej przedwojennej Rzeczypospolitej, targanej konfliktami etnicznymi, skąd czerpali nadzieję, gdy wygnano ich z ukochanych Kresów i utracili wszystko, oraz jak sobie radzili w czasie tułaczki i w nowej powojennej rzeczywistości.
UWAGI:
Bibliogr. s. 295-301. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Candice, niespełna dwudziestoletnia Francuzka żydowskiego pochodzenia, spędza wakacje w Londynie, gdzie spotyka księcia Saddama, członka saudyjskiej rodziny królewskiej. Młodych ludzi, których wszystko zdaje się dzielić - zarówno kultura, jak i religia - łączy namiętna miłość. W 2001 roku przychodzi na świat ich córka Haya. Wkrótce książę z bajki pokazuje całkiem inne oblicze. Zaślepiona miłością Candice cierpliwie znosi zaborczość ukochanego, a potem przemoc, jakiej od niego doświadcza. Nadchodzi dzień, w którym zostaje brutalnie rozdzielona z córką i uwięziona w pałacu w Rijadzie... Od września 2008 roku mała Haya jest przetrzymywana w Arabii Saudyjskiej przez rodzinę ojca. Candice, oskarżonej o wyrzeczenie się islamu i przejście na judaizm, za co grozi kara śmierci, udało się wrócić do Francji. Po wielu latach nieustępliwej walki w sądach o odzyskanie córki uzyskała prawo do odwiedzenia Hayi w Rijadzie. Niestety, 15 sierpnia 2012 roku, w niewyjaśnionych okolicznościach Candice wypadła przez okno swego paryskiego mieszkania. Następnego dnia zmarła w szpitalu.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Najnowsza książka Moniki Jaruzelskiej jest kontynuacją dwóch poprzednich bestsellerów - "Towarzyszki panienki" i "Rodziny". Najbardziej poruszająca i intymna z całej trylogii. Pisana po śmierci ojca. Nie zawiedzie jednak czytelników przyzwyczajonych do poczucia humoru autorki, dystansu do samej siebie, obserwacji zaskakujących świeżością spojrzenia.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Dwanaście reporterek, dwanaście odważnych historii, które dzieją się blisko. Pozbawione sensacji a trzymające w napięciu do ostatniego zdania. W każdej pozornie zwyczajne sprawy, a jednak bardzo niezwykłe. No bo jak opisać kobietę, która od lat szuka ciała swojej córki? Albo ortodoksyjną katoliczkę, która wychodzi za ortodoksyjnego muzułmanina? A lesbijkę, która żyje w szczęśliwym związku, ale w nieszczęśliwym miejscu? Często waży drobiazg - przypadkiem znaleziony papierek po batonie, kolory szlafroków w łazience, lodówka wypełniona fasolą. Wszystko ma znaczenie.Każdą z bohaterek cechuje nieprzeciętna odwaga, czasem wrodzona, częściej pochodząca nie wiadomo skąd, przecież odwaga jest kobietą!
UWAGI:
Na okł. aut. reportaży.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Biografia żydowskiej śpiewaczki z warszawskiego getta, Wiery Gran, to nieznana do tej pory część historii Władysława Szpilmana, słynnego Pianisty z filmu Romana Polańskiego. Szpilman grał na fortepianie w tej samej kawiarni na Lesznie 2, w centrum żydowskiego Brodwayu, gdzie Wiera Gran - nazywana polską Edith Piaf - śpiewała swoje piosenki. Miała wszystko, czego potrzeba wschodzącej gwieździe - egzotyczną urodę, piękny niski kontakt i muzykę we krwi. Tymczasem to o Szpilmanie po latach powstał film oklaskiwany przez cały świat. Ją oskarżono o współpracę z nazistami i okrzyknięto kolaborantką. Opuściła Polskę w 1950 roku. Występowała w paryskim hotelu Lutetia i w kabarecie Dinarzade, w sali Pleyela i Carnegie Hall, śpiewała gościnnie w Sztokholmie i Londynie, wyjechała na tornée po Ameryce Północnej. Koncertowała u boku Charles`a Aznavoura. Wszędzie jednak, gdzie znalazła - czy to we Francji, czy w Wenezueli - dosięgała ją przeszłość: pomówienia, zniesławienie, szkalowanie. Czuła się pogrzebana za życia. Zmarła w Paryżu 19 listopada 2007 roku.
UWAGI:
Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Ostatni krzyk. Od Katynia do Smoleńska historie dramatów i miłości Człowiek płacze nad ich losem, reportażysta go opisuje. Nie było łatwo. W Rodzinach Katyńskich, gdzie zaczęłam reporterski szlak, natrafiłam na mur milczenia i niechęci. Z bliskimi było różnie: jedni mówili od razu, inni potrzebowali roku i dłużej, żeby się otworzyć, a wtedy wyrzucali wszystko, co zalegało na dnie duszy i sumień. Opowiadali o synach, córkach, matkach, mężach, siostrach i przyjaciołach. Tych, którzy lecieli na groby swoich bliskich w 70. rocznicę zbrodni katyńskiej. Zginęli, domykając klamrę historii i polskiego losu. O tym jest ta książka. O bohaterskich czynach i wielkich miłościach, ale także o zwykłej codzienności. To też opowieść o podziałach, zasługach i winach, powiązaniach i zależnościach, małych i większych zawiściach. I o wręcz metafizycznych zdarzeniach w życiu bohaterów i w moim podczas zbierania materiałów do tej książki. Bo tu sny i przeczucia są tak samo ważne jak twarde fakty.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Kiedy Edith Piaf poznaje Theo Lamboukasa przyciaga ich siła kontrastów. On wywodzi sie ze szczęśliwej, kochającej rodziny greckiego pochodzenia. Ona jest sierotą z ubogich przedmieść Paryża. Theo jest wysoki, przystojny, w pełni sił, zaś drobniutką, osłabioną Edith toczy od lat ciężka choroba wątroby. Wreszcie wiek: on ma dopiero dwadzieścia sześć lat i życie staje przed nim otworem. Ona jest o dwadziescia lat starsza i doskonale wie, że powoli zbliża się do kresu. Łączy ich natomiast potrzeba bliskości i mimo pozornej pogody, mroczne spojrzenie na życie. Edith sporo przeżyła i straciła wielu bliskich. Theo właśnie wrócił z wojny w Algierii i nie opuszczają go ponure obrazy z pola walki. Kiedy młody mężczyzna pojawia sie pewnej nocy w paryskim mieszkaniu pieśniarki, jeszcze nie wie, że spędzi przy bulwarze Lannes resztę swoich dni. Wkrótce wyprowadzi sie z rodzinnego domu na prowincji i wbrew woli rodziny, rzuci posadę fryzjera w prestiżowym salonie Elizabeth Arden. Zacznie uczyć się śpiewu i przyjmie sceniczny pseudonim wymyślony przez Edith: Theo Sarapo. Rodzicom Theo będzie trudno pogodzić się z myślą o związku ich syna z dużo starszą kobietą, nawet jeśli jest nią Edith Piaf. Niebawem, ujęci jednak wdziękiem pieśniarki, uświęcą ich zwązek w cerkwii. Młodsza siostra Theo zamieszka wkrótce z młodą parą. Osiemnastoletnia Christie zacznie dzielić z państwem Sarapo ich artystyczną codzienność: próby, koncerty, wywiady, zagraniczne tournée. Ale nie tylko. Christie stanie się pośredniczką obydwojga, choć w zupełnie różnych okresach. Najpierw połączy ją nić przyjaźni z żoną swojego brata. Edith pomoże jej umiejętnie wkraczać w dorosłość, zaś Christie będzie pocieszać Edith w chwilach słabości. Wsparcie siostry okaże się nieocenione dla Theo, gdy Edith Piaf zacznie odpływać na drugi brzeg. Szpital, śpiączka, dieta, rekonwalescencja i kolejne nawroty choroby. Aż do pewnej październikowej nocy, gdy życie całkowicie straci swój sens.
UWAGI:
Tyt. oryg.: Le dernier amour d`Edith Piaf. U dołu okł.: Opowieść o wspaniałej spełnionej miłości.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni